De piano is een snaarinstrument en wordt ook wel een slaginstrument genoemd, omdat de snaren door middel van ‘hamers’ bespeeld worden. Het is een goed hulpmiddel om het maken en ontstaan van muziek beter te leren begrijpen. Het (piano)klavier geeft een direct zichtbaar en hoorbaar resultaat van samenklanken van de diverse hoge en lage partijen waar veel muziek uit bestaat. De meeste snaar-instrumenten die je moet tokkelen of strijken en ook de blaas-instrumenten bieden deze mogelijkheid niet.
Voor het maken van muziek is kennis over genoteerde muziek en hoe samenklanken werken heel nuttig. Daarbij helpt het om het verband tussen de genoteerde muziek en de toetsen van het klavierinstrument te leren begrijpen. Het enkel "indrukken" van de juiste toets(en) volgens de genoteerde muziek zorgt namelijk niet voor betere muzikale vaardigheden en een goede ontwikkeling van het muzikaal geheugen.
Vandaar dat pianomethodes waarbij de leerling voornamelijk leert om toetsen te bespelen met bepaalde vingers weinig bijdragen tot een degelijke muzikale ontwikkeling. Hierbij moet gedacht worden aan methodes waarbij uitsluitend aandacht wordt besteed aan de alfabetische namen van de toetsen en het koppelen van toetsen aan de nummers van de vingers. Een essentieel aandachtspunt is een goede pianotechniek. Daardoor verplaatst de hand zich over toetsen door een andere nummervolgorde (vingerzetting) toe te passen, wat van groot belang is voor goed pianospel.
In een pianoles is de muzikale bewustwording eigenlijk het belangrijkste doel. De muzikale kennis die de leerling tijdens de pianolessen heeft opgedaan geeft de mogelijkheid om die toe te passen op andere instrumenten.